Historia Ogniska Misyjnego opisana jest w książce: F. Jabłoński, J. Wawrzyniak (red.), "Misjom i misjonarzom. 85 lat działalności Ogniska Misyjnego w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym" Gniezno 2014: https://swrm.gniezno.pl/franciszek-jablonski-misjolog/ksiazki

Działalność Ogniska Misyjnego PWSD w Gnieźnie, sięga swoją historią dnia 1 lutego 1929 r. Wówczas to, z inicjatywy ówczesnego wicerektora Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Gnieźnie — ks. Kazimierza Kowalskiego, zostało zorganizowane Koło Misyjne Alumnów. Wspomnianego dnia odbyło się pierwsze spotkanie, które było zebraniem konstytucyjnym. Ustalono, że Koło Misyjne Alumnów, zostanie włączone w ramy Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary, stąd też każdy kleryk wstępując w szeregi Koła, automatycznie stawał się członkiem także tego Dzieła. Gnieźnieńskie Koło było jednym z pierwszych seminaryjnych kół misyjnych w Polsce. Wcześniej powstały Koła (Ogniska) Misyjne w Kielcach (1920 r.), Pelplinie, Łodzi, Sandomierzu, Płocku (1927 r.), Poznaniu (1928 r.). W 1929 r. zorganizowano również Koło w seminarium we Włocławku. W roku akademickim 1938/1939 gnieźnieńskie Koło Misyjne Alumnów włączyło się do Papieskiej Unii Misyjnej. Dzięki ustaleniom Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Ogniska, które miało miejsce w dniach 8 i 11 sformułowanym statutem, który określił cel oraz podstawowe formy zaangażowania. Ognisko Misyjne — funkcjonując w ramach Papieskich Dzieł Misyjnych — podjęło cele, jakie stały przed tą strukturą, a do których ciągle należą: troska o modlitwę w intencji misji, zainteresowanie potrzebami Kościoła na terenach misyjnych, troska o powołania misyjne, pomoc materialna. Te właśnie cele przyświecają członkom Ogniska Misyjnego i dzisiaj. Realizowane są poprzez różne formy zaangażowania alumnów zarówno wśród społeczności seminaryjnej, jak i na zewnątrz.